Gene oldu işte...

Her yolculuk öncesi bedenin verdiği bir psikolojik alarm mıdır acaba, her seferinde yataklara düşecek kadar hasta olmam? 2 gündür yine yatak döşek yatıyorum. 2 yıl önce Hindistan'a giderken bel ağrılarımdan duramıyordum, geçen yıl Vietnam öncesi yine gripten başımı kaldıramıyordum, şimdi de bu... Ateş, öksürük, halsizlik, baş ağrısı... Gerçi bunlar klasik domuz gribi semptomları be ya :) Neyse, hastalanmak bişey değil, her şartta ben bu yola çıkarım, artık kendimi tanıyorum, yolumdan alıkoyacak denli olamıyor hastalanmalarım, ama Brezilyalıların beni ülkeye alıp almayacağı meçhul! Malum, her ülkede, havaalanlarında ateşölçerler var artık, bu ateşle inince Sao Paulo'ya, hoop karantinaya, yallah gerisin geri İstanbul'a! Al başına belayı...Olur mu olur valla. Neyse, zaten sıradan bir hazırlık sonrası sıradan bir yolculuğa çıkışımı daha tarih yazmadı, illa ki bir takım sorunlar çıkacak, ya hastalanacağım, ya başımı bir şekilde belaya sokacağım, ya da tam yol öncesi birşeyler olduğundan gene tam toparlanamayıp geride eksik birşeyler bırakarak yola öyle çıkacağım. Gidip yatayım, az daha terleyeyim bari... :)